اسباب کشی و سختی هاااااش

سلام کیاوشم، عزیز دلم، مامان از 14 خرداد رفت خونه ی مامانی  تا 29 خرداد اونجا

استراحت کرد بخاطر همین نتونست وبلاگتو بروز کنه خدا رو شکر دیروز 35 هفته ام هم

تموم شد عزیزم ما دیروز اسباب کشی داشتیم و خیلی اذیت شدیم کی فکرشو میکرد 31

خرداد بارون بیاد و وسیله هامون خیس بشن؟!!!!! 

چهارشنبه دایی محمد اومد کمک ما و با بابا مهدی یه سری ظرف و خورده ریز اوردن

دستش درد نکنه پنج شنبه هم مامانی و بابایی اومدن کمک و دیروز هم(جمعه)مامانی و

بابایی اومدن و خیلی زحمت کشیدن دستشون درد نکنه

خیلی این چند روز خسته شدیم خیلی! مخصوصا با وضعیت من و اینکه دلمونم شکست

چون به خیلی ها کمک کرده بودیم و حالا که نیاز به کمک داشتیم هیچکس سراغمونو

نگرفت 

اما همینکه تو و آقای پدر کنارمین کافیه و من خوشبختم پسرم

بابا مهدی هم تو این روزایی که خونه ی مامانی بودم داشت این خونه رو تمیز

میکرد و واسه ی ما خوشگلش میکرد بوووووووس بهش خیلی خسته شده بود وقتی به

چشمای عسلیه خسته اش و پوست برنزه شده اش نگاه میکردم اشک توی چشمام جمع

میشد نمیتونستم پا به پای بابات همراهش باشم و این خیلی بد بود...

امروز هم بابا موکت اتاقتو برش داد و دو تایی کلی ذوق کردیم بابا مهدی خیلی هوامو

داره و همش نگران ماست کیاوشی جون،امروز بهم میگفت دیگه کار نکنم و غذا هم از

بیرون میاره الانم رفته سرکار(عصرکاره)

کیاوشی، مامانی پرده ی اتاقتو دوخته خیی خوشگل شده  وقتی کاملا خونه جمع و جور

شد ایشالله سیسمونیتو از خونه ی مامانی میاریم

منو بابا خیلی واسه چیدن وسیله هات ذوق داریم و ساعتها در مورد تو حرف میزنیم

میدونم که تو هم دستهای مهربون بابا رو حس میکنی وقتی میذاره روی شکمم و

میشینه باهات حرف میزنه و از خوشحالی اشک میریزه میدونم که تو هم مثل من عاشق

بابا میشی

میدونم که در آینده با هم همدست میشین و خرابکاری میکنین!!!!

من عاشقم، عاشق مردی که وجودش مهر و خوبیه عاشق پسری که قراره تا٢٥ روز دیگه

بیاد بغلم عاشق خونه ام و آرامشم و محیط گرم و دوست داشتنیه زندگیمم خدا جونم

واسم حفطش کن منو مهدی و کیاوش همیشه بهت نیاز داریم ما رو به حال خودمون رها

نکن.....